Καλό κουράγιο!

Γειά και χαρά. Όπως ξέρετε, σε περιπτώσεις που θέλουμε να παρηγορήσουμε κάποιον και να του δείξουμε κατανόηση, ακόμα και συμπόνια, ένα φιλικο χτύπημα στην πλάτη βοηθάει πάντα προς αυτή την κατεύθυνση. Ξέρεις αδερφέ, περνάς και θα περάσεις δύσκολα, αλλά σε νιώθω! Στην προκειμένη περίπτωση, ο Ολλανδός επίτροπος Ολι Ρεν, για πρακτικούς λόγους, δεν μπόρεσε να χτυπήσει την πλάτη σε 10.000.000 Έλληνες και γι αυτό αρκέστηκε στη φράση: Καλό κουράγιο! (μέχρι και ελληνικά τον κάναμε να μιλήσει). Αυτό που προσωπικά μου κάνει εντύπωση, άσχετα με το αν η φράση του ίσως να κρύβει μια δόση σαρκασμού, είναι πως λόγια παρηγοριάς δεν περίμενα να ακούσω από ξένους! Πως σε μια κοινωνία που καταστρέφεται σταδιακά, δεν έχει ακουστεί από ελληνικό (πολιτικό) στόμα μια αντίστοιχη κουβέντα στήριξης; Γιατί μέτρα στήριξης έχω ακούσει! Για τα πρακτικά ζητήματα του τόπου μας γίνονται νομοσχέδια, εξαγγελίες, συμβούλια κλπ. Γιατί κανείς δεν βρίσκεται να κάνει κάτι και με την ψυχολογία μας; Ανέκαθεν ήμαστε λαός που του έδινε δύναμη η ψυχή και η πίστη, όχι κάτι άλλο. Ολόκληρη η κοινωνία είναι ανάστατη καθώς παρακολουθεί την ανικανότητα των δικών μας αρχόντων και την αστυνομευτική στάση των αρχόντων της ΕΕ. Και ίσως να μην έχουμε ακόμα καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Η σφηρίδα και οι μελιτζάνες αλα πολιτα που έφαγαν ο Ρεν με τον Πάγκαλο δεν αλλάζει την πραγματικότητα Και ούτε μόνο τα μέτρα στήριξης την αλλάζουν. Είμαστε λαός που χρειάζεται την εμψύχωση. Αντέχουμε, αλλά δώσε μας τα σωστά κίνητρα. Μια κουβέντα ελπίδας και κοινωνικής συσπείρωσης δεν έχω ακούσει. Και μην μου πείτε πως λύση είναι και οι απεργίες. Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και άλλα τέτοια, ίσως να πιάναν σε προηγούμενες εποχές. Δεν ξέρω τι θα γίνει απο δω και πέρα. Καλόβολα πάντως δε θα είναι τα πράγματα. Καλό κουράγιο λοιπόν για αρχή! Έλληνες είμαστε, θα βρούμε τρόπο (που λέει και το τραγούδι!) Αλήθεια, το "δε μασάμε", ..πως λέγεται στα ολλανδικά;