
Και τα παιδιά περνάνε σε σχολές που ούτε ξέρουν πως λέγονται και μετά κάνουν μεταπτυχιακά που ούτε ξέρουν γιατί τα κάνουν και μετά να τα διδακτορικά για να λένε ότι είναι φοιτητές। Γιατί κακά τα ψέματα. Στην Ελλάδα ακόμα βασιλεύει η νοοτροπία του να σπουδάσω το παιδί μου και ας είναι άνεργο στο μέλλον. Αρκεί να λέω στη γειτόνισσα όλο καμάρι ότι σπουδάζει! Ο πληθωρισμός των πτυχίων δεν είναι τωρινό φαινόμενο αλλά κάτι μου λέει πως δε θα σταματήσει εδώ. Σε λίγα χρόνια δηλαδή θα πρέπει να έχει κάποιος Νόμπελ για να βρει δουλειά;; Άσε την περίπτωση του να μη σε προσλάβω γιατί έχεις περισσότερα προσόντα – πτυχία από αυτά που θα μπορώ να σε πληρώσω! (overqualified που λένε και στο χωριό μου).
Και κάπου σε όλο αυτό, χάνεται η δημιουργικότητα। Ή πολύ περισσότερο ο τρόπος να την αναδείξουμε. Να μάθουν από μαθητές τα παιδιά πως δεν έχει σημασία να μάθεις απέξω ένα βιβλίο αλλά το πώς θα μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου σε μια μελλοντική κατάσταση. Πολλοί φοιτητές τελειώνουν με άριστα τη σχολή τους και όμως δε μπορούν να εφαρμόσουν κοινή λογική και έννοιες όπως η ομαδικότητα, η καινοτομία, η δημιουργικότητα, η πρωτοβουλία, κλπ.
Δε θα πω περισσότερα। Σας προτείνω να παρακολουθήσετε την παρακάτω ομιλία του ειδικού σε θέματα εκπαίδευσης Sir Ken Robinson. Έχει πολλά να μας διδάξει με τρόπο διασκεδαστικό και αποτελεσματικό..
(επιλέξτε view subtitles για ελληνικούς υπότιτλους)
Πηγή video: http://www.artmag.gr/epikairotita/news/1263-school-kills-creativity Διαβάστε περισσότερα...