Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Σχολείο και δημιουργικότητα: Το μεγάλο διαζύγιο!

Γειά και χαρά। Σε περίπου ένα μήνα θα ξεκινήσουν οι μέρες των παθών για τους μαθητές της 3ης λυκείου. Άγχος και αγωνία μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα για να μάθουν τελικά αν οι κόποι τους πιάσαν τόπο. Πολλοί από εσάς θυμόσαστε και τα δικά σας ε; Το θέμα είναι πως τόσα χρόνια εκπαιδευόμαστε με μια συγκεκριμένη λογική όσον αφορά το σχολείο και κατ επέκταση τη μόρφωση μας. Δίνεται η κύρια βαρύτητα σε συγκεκριμένα μαθήματα και διαμορφώνεται ως απαράβατος (και άγραφος) νόμος το να συμβαδίζουμε με συγκεκριμένο τρόπο μάθησης. Σα να βάζεις παρωπίδες στο παιδί και να του λες: θα διαβάζεις αυτά γιατί πρέπει και μη ρωτάς τίποτα περισσότερο. Αν δεν το κάνεις θα είσαι ένας αποτυχημένος και όλοι αργότερα θα σε κοροϊδεύουν. Αν τύχει να σου αρέσει κάτι εκτός από αυτά, καλά θα κάνεις να το ξεχάσεις. Τίποτε άλλο δε θα σου δώσει ψωμί (ειρωνεία ε, ειδικά για τη γενιά των 700€)

Και τα παιδιά περνάνε σε σχολές που ούτε ξέρουν πως λέγονται και μετά κάνουν μεταπτυχιακά που ούτε ξέρουν γιατί τα κάνουν και μετά να τα διδακτορικά για να λένε ότι είναι φοιτητές। Γιατί κακά τα ψέματα. Στην Ελλάδα ακόμα βασιλεύει η νοοτροπία του να σπουδάσω το παιδί μου και ας είναι άνεργο στο μέλλον. Αρκεί να λέω στη γειτόνισσα όλο καμάρι ότι σπουδάζει! Ο πληθωρισμός των πτυχίων δεν είναι τωρινό φαινόμενο αλλά κάτι μου λέει πως δε θα σταματήσει εδώ. Σε λίγα χρόνια δηλαδή θα πρέπει να έχει κάποιος Νόμπελ για να βρει δουλειά;; Άσε την περίπτωση του να μη σε προσλάβω γιατί έχεις περισσότερα προσόντα – πτυχία από αυτά που θα μπορώ να σε πληρώσω! (overqualified που λένε και στο χωριό μου).

Και κάπου σε όλο αυτό, χάνεται η δημιουργικότητα। Ή πολύ περισσότερο ο τρόπος να την αναδείξουμε. Να μάθουν από μαθητές τα παιδιά πως δεν έχει σημασία να μάθεις απέξω ένα βιβλίο αλλά το πώς θα μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου σε μια μελλοντική κατάσταση. Πολλοί φοιτητές τελειώνουν με άριστα τη σχολή τους και όμως δε μπορούν να εφαρμόσουν κοινή λογική και έννοιες όπως η ομαδικότητα, η καινοτομία, η δημιουργικότητα, η πρωτοβουλία, κλπ.

Δε θα πω περισσότερα। Σας προτείνω να παρακολουθήσετε την παρακάτω ομιλία του ειδικού σε θέματα εκπαίδευσης Sir Ken Robinson. Έχει πολλά να μας διδάξει με τρόπο διασκεδαστικό και αποτελεσματικό..

(επιλέξτε view subtitles για ελληνικούς υπότιτλους)




Πηγή video: http://www.artmag.gr/epikairotita/news/1263-school-kills-creativity

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου