Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Ποια η διαφορά μιας γυναίκας όταν είναι 8,18,28,38,48 ετών;

Στα 8 της λες ένα παραμύθι και την πας στο κρεβάτι
Στα 18 της λες ένα ψέμα και τη ρίχνεις στο κρεβάτι
Στα 28 δεν χρειάζεται να της πεις τίποτα για να την πας στο κρεβάτι
Στα 38 σου λέει ένα παραμύθι για να σε ρίξει στο κρεβάτι
Στα 48 βρίσκεις ένα παραμύθι για να μην την πας στο κρεβάτι.
Διαβάστε περισσότερα...

Η Μάχη των Θερμοπυλών

Αύγουστος του 480 π.Χ. Μία μάχη που έμελλε να μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως πρότυπο ανδρείας και αυτοθυσίας. Ας θυμηθούμε λίγο κάποια ιστορικά στοιχεία της μάχης, καθώς και κάποια σημεία άγνωστα στο ευρύ κοινό. Σίγουρα έχετε περάσει οι περισσότεροι από τις Θερμοπύλες είτε ως επισκέπτες είτε ως απλοί περαστικοί. Βρίσκεται επί της Εθνικής οδού Αθηνών Θεσσαλονίκης λίγο πριν την πόλη της Λαμίας. Παλιά η Εθνική οδός περνούσε μέσα από το χωριό και δίπλα στο μνημείο του Λεωνίδα, αλλά σήμερα η κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου απομόνωσε το μνημείο. Η μορφολογία της περιοχής δεν είχε καμία σχέση με αυτό που παρατηρούμε σήμερα. Η θάλασσα την εποχή εκείνη ήταν περίπου 9 χιλιόμετρα από το όρος Καλλίδρομος, δημιουργώντας τα στενά των Θερμοπυλών. Η σημερινή μορφή της περιοχής είναι αποτέλεσμα προσχώσεων του Σπερχειού ποταμού και των παραποτάμων του. Η ονομασία Θερμοπύλες προέρχεται από τη λέξη Θερμές λόγω των ιαματικών πηγών που υπήρχαν και υπάρχουν στην περιοχή (που σύμφωνα με το μύθο δημιούργησε η Αθηνά για να απαλύνει τον πόνο του μυθικού ήρωα Ηρακλή) και την λέξη Πύλες, αφού η μορφολογία της περιοχής έμοιαζε με πύλες από όπου η Θεσσαλία χωριζόταν με τη Φωκίδα. Εξαιτίας των ιαματικών πηγών ο χώρος θεωρήθηκε ιερός και εκεί λατρεύτηκε η Πυλαία ή Αμφικτιονίδα Δήμητρα, στο ιερό που βρισκόταν στην αρχαία πόλη της Ανθήλης. Γύρω από το ιερό δημιουργήθηκε η Πυλαία Αμφικτιονία που αργότερα μεταφέρθηκε στους Δελφούς. Γυρίζουμε όμως στην τοπογραφία. Η περιοχή είχε τρία περάσματα (τρεις πύλες) τη Μέση Πύλη, τη Δυτική Πύλη και την Ανατολική. Ο Λεωνίδας καταλαμβάνει την μέση Πύλη, ενώ ο Ξέρξης τη Δυτική. Παράλληλα οι 1000 Φωκιείς, που βοηθούσαν τους Σπαρτιάτες, ελέγχουν το πέρασμα της Ανατολικής Πύλης. Ο Ξέρξης περίμενε το στόλο και για το λόγο αυτό δεν επιτίθονταν για περίπου 4 ημέρες, ώσπου έμαθε για τη ζημιά που υπέστη στο Αρτεμίσιο. από εκεί και πέρα τα γεγονότα γνωστά. Οι επιθέσεις των Περσών αντιμετωπίζονταν με επιτυχία από τους Σπαρτιάτες, αφού τα στενά και ο σχηματισμός των Σπαρτιατών δεν επέτρεπε στους εχθρούς να προκαλέσουν καίρια χτυπήματα. 'Ώσπου, ο Εφιάλτης ο Τραχίνιος (η Τραχίνα υπήρξε γνωστό βασίλειο της περιοχής, σήμερα τοποθετείται στην περιοχή της Ηράκλειας Λαμίας, δίπλα ακριβώς από το φαράγγι του Ασωπού που σχηματίζεται από τα Όρη Καλλίδρομος και Οίτη) υποδεικνύει ένα μονοπάτι μέσα από τα βουνά και οδηγώντας το σώμα των Αθανάτων αιφνιδιάζει τους Φωκιείς, οι οποίοι υποχωρούν αφού ενημερώνουν το Λεωνίδα. Ο Λεωνίδας αποφασίζει να μην εγκαταλείψει την περιοχή και μαζί με 700 Θεσπιείς περιμένουν τους Πέρσες για την τελική μάχη στο Λόφο του Κολωνού. Το γεγονός ότι η τελική μάχη δόθηκε στο συγκεκριμένο λόφο αποδεικνύεται από ανασκαφές στην περιοχή, όπου βρέθηκαν δεκάδες βέλη (φυλάσσονται στο Εθνικό και Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών) από την τελική επίθεση, αφού και πάλι οι Πέρσες δεν επιχείρησαν μάχη σώμα με σώμα. Δυστυχώς δεν έχουν βρεθεί παρά τις ανασκαφές ο πέτρινος λέων που στήθηκε και η επιγραφή του Συμεωνίδη. Η επιγραφή που υπάρχει σήμερα στην περιοχή του Κολωνού απλά είναι αντίγραφο. Επίσης δεν έχουν βρεθεί και τα οστά των μαχητών. Το μνημείο του Λεωνίδα είναι έργο του γλύπτη Φαληρέα και δημιουργήθηκε το 1955. Πολύ αργότερα δημιουργήθηκε το μνημείο που είναι αφιερωμένο στους 700 Θεσπιείς.
Σήμερα στην περιοχή ο Δήμος Λαμιέων δημιούργησε μουσείο το οποίο δεν έχει ανοίξει ακόμα τις πύλες του, ενώ καθιερώθηκε και ετήσια εκδήλωση στη μνήμη των πεσόντων στη μάχη.
Διαβάστε περισσότερα...

Ο νέος υπολογιστής φτιαγμένος ειδικά για γυναίκες

Φυσικά εμείς δεν ενστερνιζόμαστε τέτοιες απόψεις! Διαβάστε περισσότερα...

Ανέκδοτο για παντρεμένους

Δύο φίλοι συζητούσαν. Οπότε λέει ο ένας: " Η γυναίκα μου με έκανε να πιστεύω στη θρησκεία". "Αλήθεια;", απαντάει ο άλλος. "Ναι, πριν παντρευτώ δεν πίστευα ότι υπάρχει η κόλαση."
Διαβάστε περισσότερα...

Η φεμινιστική γλωσσολογία

Μας ήρθε αυτό το ενδιαφέρον μήνυμα και σας το παρουσιάζουμε αυτούσιο.
"Του Μιχαλη Πιτσιλιδη*
Δεν είναι ευρέως γνωστό, αλλά υπάρχει κλάδος της γλωσσολογίας με τον τίτλο φεμινιστική γλωσσολογία (femi-nistische Linguistik). Ο επιστημονικός αυτός κλάδος εξετάζει, γενικώς ειπείν, τις σχέσεις ανάμεσα στο φύλο και τη γλώσσα, για να ανακαλύψει βεβαίως ότι και η γλώσσα έχει φύλο, και μάλιστα αρσενικό! Θα δούμε παρακάτω παραδείγματα της «αρσενικής» γλώσσας, αφού πρώτα σημειώσουμε ότι έχουν υπάρξει στην ιστορία της επιστήμης σημαντικοί γλωσσολόγοι, οι οποίοι κατέληξαν σε αφοπλιστικού μισογυνισμού «επιστημονικά» πορίσματα. Για παράδειγμα, ο Edward Sapir (1884-1939), σπουδαίος και διάσημος Αμερικανός γλωσσολόγος, μελετώντας ως παράδειγμα τη γλώσσα nootka, κατέταξε την ομιλία των γυναικών στους... ανώμαλους τύπους ομιλίας που εμφανίζονται σε «χοντρούς, νάνους, καμπούρηδες, κουτσούς, μωρά και γυναίκες»!
Στη γλώσσα μας, έχουμε αρσενικό και θηλυκό γένος, τόσο γραμματικό όσο και φυσικό. Η διάκριση του γένους γίνεται είτε με λεξιλογικό τρόπο (πατέρας-μητέρα), είτε με τις καταλήξεις (κομμωτής-κομμώτρια), είτε με το άρθρο (ο/η γιατρός). Βέβαια, η σχέση ανάμεσα στο φυσικό και στο γραμματικό γένος είναι εν πολλοίς αυθαίρετη: το φεγγάρι είναι ουδέτερο στην ελληνική γλώσσα, αρσενικό στη γερμανική (der Mond), θηλυκό στη γαλλική (la lune) κ.ο.κ. Ομως, από την άλλη πλευρά, μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι η γη είναι θηλυκού γένους σχεδόν σε όλες τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, αφού συμβολίζει πάντα τη Μητέρα Γη, η οποία γεννά και παράγει. Ωστόσο, ο ήλιος είναι σχεδόν πάντα αρσενικού γένους...
Ας ρίξουμε, όμως, μερικές ματιές σε γλωσσικά σημάδια που υποδηλώνουν υπεροχή του αρσενικού, από την καθημερινή χρήση της γλώσσας. Ζώα δυνατά και επιβλητικά είναι συχνότερα αρσενικού γένους (ο λέων, ο ελέφαντας, ο καρχαρίας, ο αετός, ο βόας), ενώ τα πιο μικρά και θεωρούμενα απεχθή, πονηρά ή μοχθηρά είναι συχνότερα θηλυκά (η αλεπού, η ύαινα, η σουπιά, η αράχνη, η κατσαρίδα, η οχιά). Αρσενικοί, επίσης, είναι οι περισσότεροι ισχυροί άνεμοι (βοριάς, νοτιάς, σιρόκος) αλλά και οι ποταμοί (Αλιάκμονας, Πηνειός, Αξιός, Αχελώος), ενώ τα δέντρα που γεννούν καρπούς είναι συνήθως θηλυκά (λεμονιά, πορτοκαλιά) όπως και τα περισσότερα λουλούδια. Ως «σκύλος» προσδιορίζεται ο σκληρός, εργατικός άντρας, ενώ η «σκύλα» αποτελεί βρισιά για κάθε γυναίκα.
Πολλά επαγγέλματα θεωρούνται εκ φύσεως αρσενικά κι επομένως υπάρχουν μεγάλες γλωσσικές δυσκολίες στον προσδιορισμό τους, όταν ασκούνται από γυναίκες. Ετσι, ενώ λέμε πλέον η γιατρίνα, η δικαστίνα, η βουλευτίνα, η στρατιωτίνα, ακόμα δεν έχουν ωριμάσει γλωσσικά η φιλολογίνα, η υπαλληλίνα, η πιλοτίνα και πάρα πολλά άλλα. Θα χρειαστεί ακόμα χρόνος για να καταλήξει η γλωσσική ζύμωση σε μία από τις μορφές: η συγγραφέας, η συγγράφισσα (πρόταση Κριαρά), η συγγραφέας, η συγγραφίνα. Προς το παρόν, τα τρία τελευταία μάς φαίνονται αστεία ή γλωσσικοί βαρβαρισμοί.
Λεξιλογικά, τώρα, έχουμε πολλά και εντυπωσιακά παραδείγματα όπου γυναίκες… δεν υπάρχουν. Π.χ. λέγοντας «όλοι οι Ελληνες είναι στο πλευρό σας» εννοούμε τους Ελληνες και τις Ελληνίδες, ομολογώντας ότι είναι περιττή η ρητή αναφορά -με το θηλυκό γένος- στις γυναίκες. Τη διάκριση κάνουν μόνον οι πολιτικοί, στις δημόσιες ομιλίες τους, για ψηφοθηρικούς λόγους. Ενα πλοίο βυθίζεται πάντα «αύτανδρο», έστω κι αν οι μισοί επιβάτες είναι γυναίκες. Μια δημόσια υπηρεσία «επανδρώνεται» ακόμα κι όταν προσλαμβάνει γυναίκες. Εξ άλλου, μια εφεύρεση, μια ιδέα ή μια θεωρία, έχουν πάντα «πατρότητα», έστω κι αν προέρχονται από γυναίκα, ενώ στα πανεπιστήμια «οι φοιτητές αγωνίζονται...» ωσάν οι φοιτήτριες να έχουν εξαφανιστεί. Οταν χτυπά το τηλέφωνο ρωτάμε «ποιος είναι στο τηλέφωνο;» είτε είναι άντρας είτε γυναίκα. Αν ρωτήσουμε «ποια είναι στο τηλέφωνο;» υπονοείται ότι γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι είναι γυναίκα, διαφορετικά ελλοχεύει η παρεξήγηση. Λέμε «ο Γιάννης και η Αννα ήταν πολύ ευτυχισμένοι» και ποτέ «ο Γιάννης και η Αννα ήταν πολύ ευτυχισμένες» γιατί το δεύτερο είναι επιβαρυντικό για τον Γιάννη.
Μελετώντας διάφορα ζεύγη λέξεων (με εξαίρεση το «κυρίες και κύριοι»), διαπιστώνουμε ότι πάντα προηγείται το αρσενικό: Αδάμ-Εύα, γιος-κόρη, αδελφός-αδελφή, ως ισχυρότερο και σημαντικότερο. Πράγματι στα ζεύγη αντιθέτων συνηθίζουμε να βάζουμε πρώτο το θετικό: φως-σκοτάδι, πλούσιος-φτωχός, άσπρο-μαύρο. Οταν ο σύζυγος πεθάνει η σύζυγος ονομάζεται «Χ, χήρα του Ψ» ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, βεβαίως δεν λέμε «ο Χ, χήρος της Ψ».
Τα παραπάνω δεν συνιστούν βεβαίως κάποιας μορφής ιδιαιτερότητα της ελληνικής γλώσσας. Οπως προκύπτει από ένα πρόσφατο, μνημειώδες έργο (Hellinger, M. & Bussmann, H. Gender across Languages. Amsterdam: John Benjamins 2001-2003), τα δεδομένα από 30 γλώσσες αποκαλύπτουν ότι σε όλες η γυναικεία παρουσία δεν βαραίνει όσο η αντρική. Η γυναίκα προσδιορίζεται από την οπτική γωνία του άντρα και σε σχέση με αυτόν, ενώ, παράλληλα, οι γυναικείες ιδιότητες και δραστηριότητες προβάλλονται συνήθως ως κατώτερες των αντρικών.
* Ο κ. Μιχάλης Πιτσιλίδης είναι διευθυντής του περιοδικού Popular Medicine.
Διαβάστε περισσότερα...

Προσευχή γυναίκας στο Θεό!

Θεέ μου δώσε μου σοφία για να καταλάβω τον άντρα μου, αγάπη για να τον συχωρώ, υπομονή για να τον αντέξω. Μην μου δώσεις δύναμη γιατί θα τον σαπίσω στο ξύλο. Διαβάστε περισσότερα...

Καταζητείται!

Θυμάστε που στη βουλή υπάρχει και η αντιπολίτευση; Όχι! Λογικό αφού έχει χαθεί τους τελευταίους μήνες. Τα εγκλήματα της πολλά για αυτό και δεν τολμά να υψώσει ανάστημα (αν φυσικά έχει). Για το λόγο αυτό εμείς στη μαύρη πένα τους επικηρύττουμε! Δείτε την εικόνα!
Διαβάστε περισσότερα...