Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Η Μάχη των Θερμοπυλών

Αύγουστος του 480 π.Χ. Μία μάχη που έμελλε να μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως πρότυπο ανδρείας και αυτοθυσίας. Ας θυμηθούμε λίγο κάποια ιστορικά στοιχεία της μάχης, καθώς και κάποια σημεία άγνωστα στο ευρύ κοινό. Σίγουρα έχετε περάσει οι περισσότεροι από τις Θερμοπύλες είτε ως επισκέπτες είτε ως απλοί περαστικοί. Βρίσκεται επί της Εθνικής οδού Αθηνών Θεσσαλονίκης λίγο πριν την πόλη της Λαμίας. Παλιά η Εθνική οδός περνούσε μέσα από το χωριό και δίπλα στο μνημείο του Λεωνίδα, αλλά σήμερα η κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου απομόνωσε το μνημείο. Η μορφολογία της περιοχής δεν είχε καμία σχέση με αυτό που παρατηρούμε σήμερα. Η θάλασσα την εποχή εκείνη ήταν περίπου 9 χιλιόμετρα από το όρος Καλλίδρομος, δημιουργώντας τα στενά των Θερμοπυλών. Η σημερινή μορφή της περιοχής είναι αποτέλεσμα προσχώσεων του Σπερχειού ποταμού και των παραποτάμων του. Η ονομασία Θερμοπύλες προέρχεται από τη λέξη Θερμές λόγω των ιαματικών πηγών που υπήρχαν και υπάρχουν στην περιοχή (που σύμφωνα με το μύθο δημιούργησε η Αθηνά για να απαλύνει τον πόνο του μυθικού ήρωα Ηρακλή) και την λέξη Πύλες, αφού η μορφολογία της περιοχής έμοιαζε με πύλες από όπου η Θεσσαλία χωριζόταν με τη Φωκίδα. Εξαιτίας των ιαματικών πηγών ο χώρος θεωρήθηκε ιερός και εκεί λατρεύτηκε η Πυλαία ή Αμφικτιονίδα Δήμητρα, στο ιερό που βρισκόταν στην αρχαία πόλη της Ανθήλης. Γύρω από το ιερό δημιουργήθηκε η Πυλαία Αμφικτιονία που αργότερα μεταφέρθηκε στους Δελφούς. Γυρίζουμε όμως στην τοπογραφία. Η περιοχή είχε τρία περάσματα (τρεις πύλες) τη Μέση Πύλη, τη Δυτική Πύλη και την Ανατολική. Ο Λεωνίδας καταλαμβάνει την μέση Πύλη, ενώ ο Ξέρξης τη Δυτική. Παράλληλα οι 1000 Φωκιείς, που βοηθούσαν τους Σπαρτιάτες, ελέγχουν το πέρασμα της Ανατολικής Πύλης. Ο Ξέρξης περίμενε το στόλο και για το λόγο αυτό δεν επιτίθονταν για περίπου 4 ημέρες, ώσπου έμαθε για τη ζημιά που υπέστη στο Αρτεμίσιο. από εκεί και πέρα τα γεγονότα γνωστά. Οι επιθέσεις των Περσών αντιμετωπίζονταν με επιτυχία από τους Σπαρτιάτες, αφού τα στενά και ο σχηματισμός των Σπαρτιατών δεν επέτρεπε στους εχθρούς να προκαλέσουν καίρια χτυπήματα. 'Ώσπου, ο Εφιάλτης ο Τραχίνιος (η Τραχίνα υπήρξε γνωστό βασίλειο της περιοχής, σήμερα τοποθετείται στην περιοχή της Ηράκλειας Λαμίας, δίπλα ακριβώς από το φαράγγι του Ασωπού που σχηματίζεται από τα Όρη Καλλίδρομος και Οίτη) υποδεικνύει ένα μονοπάτι μέσα από τα βουνά και οδηγώντας το σώμα των Αθανάτων αιφνιδιάζει τους Φωκιείς, οι οποίοι υποχωρούν αφού ενημερώνουν το Λεωνίδα. Ο Λεωνίδας αποφασίζει να μην εγκαταλείψει την περιοχή και μαζί με 700 Θεσπιείς περιμένουν τους Πέρσες για την τελική μάχη στο Λόφο του Κολωνού. Το γεγονός ότι η τελική μάχη δόθηκε στο συγκεκριμένο λόφο αποδεικνύεται από ανασκαφές στην περιοχή, όπου βρέθηκαν δεκάδες βέλη (φυλάσσονται στο Εθνικό και Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών) από την τελική επίθεση, αφού και πάλι οι Πέρσες δεν επιχείρησαν μάχη σώμα με σώμα. Δυστυχώς δεν έχουν βρεθεί παρά τις ανασκαφές ο πέτρινος λέων που στήθηκε και η επιγραφή του Συμεωνίδη. Η επιγραφή που υπάρχει σήμερα στην περιοχή του Κολωνού απλά είναι αντίγραφο. Επίσης δεν έχουν βρεθεί και τα οστά των μαχητών. Το μνημείο του Λεωνίδα είναι έργο του γλύπτη Φαληρέα και δημιουργήθηκε το 1955. Πολύ αργότερα δημιουργήθηκε το μνημείο που είναι αφιερωμένο στους 700 Θεσπιείς.
Σήμερα στην περιοχή ο Δήμος Λαμιέων δημιούργησε μουσείο το οποίο δεν έχει ανοίξει ακόμα τις πύλες του, ενώ καθιερώθηκε και ετήσια εκδήλωση στη μνήμη των πεσόντων στη μάχη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου