Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Σινγκλ Γούμαν

Πραγματκά εμείς οι "γυναίκες μόνες" (δεν ψάχνουν...αλλά στιλλ..μόνες) τραβάμε μεγάλα ζόρια σε αυτή την κοινωνία!
Δεν αρκεί δηλαδή που έχουμε ανάγκες και εμείς σα γυναίκες,
(χρησιμοποιώ 1ο πρόσωπο γαι να ταυτιστώ με το κείμενό μου...ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.Ευχαριστώ.),
όπου και να γυρίσουμε...όπου και να κοιτάξουμε και τραστ μι...ό,τι και να κάνουμε υπάρχουν σεξουαλικές προκλήσεις..παρενοχλήσεις...προτάσεις..(και άλλα πολλά από "π"..που οι τρόποι μου και η ανατροφή μου δε μου επιτρέπουν να ονομάσω.)

Και έφτασε το σημείο που όλος αυτός ο πρόλογος καταλήγει κάπου.
Τις τελευταίες μέρες,άνοιγα την τηλεόραση και φυσικά αντίκρυζα ένα και μόνο πρόσωπο.να κάνει ακατονόμαστα πράγματα και πράξεις του διαβόλου.

Κλείνω,λοιπόν,την τηλεόραση και πλησιάζω στην κουζίνα για να τσιμπήσω κάτι.

Αποφασίζω να μην φάω ούτε το κρακεράκι...και ανοίγω το ψυγείο για να πιω ένα αναψυκτικό,για να ξεπεράσω το σοκ.

Απογοητευμένη...γυρίζω στο δωμάτιό μου,χωρίς να φάω,χωρίς να πιω,χωρίς τιβι,χωρίς άντρα,χωρίς ελπίδα..οκ μάλλον το παράκανα,ε;

Μήπως να αφήσω τούτο το μπλογκ και να πάω να απευθυνθώ σε κάποιον γιατρό για την περίπτωσή μου;

Πφφφ...Δις ιζ ε μανς γουόρλντ,άει γκες!Νο ρουμ φορ ας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου