Παραμύθι δίχως τέλος!

Γειά και χαρά. Θυμάστε πως τελειώνουν τα παραμύθια; Μα φυσικά με τη φράση: «..και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!». Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Φυσικά καμία σχέση! Κανείς δε ζει καλά, ούτε εμείς, ούτε εκείνοι. Θα μου πείτε παραμύθια είναι, τι θες να λένε; Αυτό είναι το καλό με τα παραμύθια, δε χρειάζεται να σου λένε την αλήθεια αλλά να σε κάνουν μόνο να τη φαντάζεσαι όπως θες, και κυρίως να τη ζεις όπως θες. Ο αφηγητής μας στην προκειμένη περίπτωση δε μας κάνει τη χάρη όμως. Ο κακός δράκος (ΔΝΤ) δεν πεθαίνει να μας αφήσει και μας ήσυχους! Το πριγκιπόπουλο (Γιωργάκης), δε μπορεί να σώσει την αγαπημένη του (Ελλάδα). Αυτοί που διεκδικούν το θρόνο (Σαμαράς κλπ) πολλοί! Και πουθενά ένας Ρομπέν των δασών να σώσει το δόλιο τον Έλληνα από τη φτώχεια και την αγανάκτηση. Τα 3 γουρουνάκια δεν χτίζουν πια σπίτια γιατί κανείς δεν έχει λεφτά να τα αγοράσει. Η κοκκινοσκουφίτσα (ελληνίδα νοικοκυρά) δεν πάει στη γιαγιά της καλάθι με φαγητά γιατί όλα είναι ακριβά και η σύνταξη της γιαγιάς της ανύπαρκτη πια! Η σταχτοπούτα συνεχίζει να καθαρίζει σπίτια με χαμηλότερο μεροκάματο γιατί οι αλλοδαπές έχουν ρίξει τις τιμές! Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ γίνονται παχύσαρκοι από το πολύ φαγητό στο σπίτι της κακιάς μάγισσας (Goody’s). Το ασχημόπαπο ακόμα προσπαθεί να γίνει κύκνος γιατί ζει σε μια κοινωνία που αποδέχεται μόνο το όμορφο και το στημένο! Η πεντάμορφη τελικά παντρεύτηκε το τέρας και εξασφάλισε μια ζωή με ανέσεις, αφού το πτυχίο της δεν της εξασφάλισε παρά μόνο αφορμή για βόλτες στον ΟΑΕΔ. Και όλοι εμείς σαν τα ποντίκια ακολουθούμε το μαγεμένο αυλό (πολιτικά κόμματα) που κάθε φορά μας τάζει ελπίδες και όνειρα! Μπορώ να κάτσω όλη μέρα και να σας γράφω για παραμύθια και πως είναι στην πραγματικότητα. Το κακό με την όλη ιστορία είναι πως δεν πρόκειται να τελειώσουν ποτέ, σαν τις ουρές στο ΙΚΑ. Σα να ζούμε όλοι μαζί σε ένα παραμύθι που δεν έχει τέλος! Ρε γαμώτο, αλλιώς δε μας τα μάθαιναν όταν ήμαστε μικροί;