Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Πώς να υπνωτίσεις ένα έθνος;

Θα σας πω μια ιστορία, ένα παραμύθι, μην το πιστέψετε, δεν θα συμβεί ποτέ! Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα έθνος με μεγάλη ιστορία που ήταν ικανό να μεγαλουργήσει. Το έθνος αυτό δεν το καλόβλεπε ο βασιλιάς του σκότους. Έπρεπε να το καταστρέψει. Για πολλά χρόνια αυτό το έθνος δεχόταν επιθέσεις από διάφορους, όμως άντεχε, πολέμαγε! Είδε και απόειδε ο βασιλιάς του σκότους και διαπίστωσε πως όταν το έθνος αυτό ήταν ενωμένο απέναντι σε έναν εξωτερικό εχθρό δεν μπορούσε να το νικήσει. Σκέφτηκε λοιπόν να το διαιρέσει. Του πρόσφερε λοιπόν ευμάρεια, άνεση, ψεύτικη εκπαίδευση και χρήματα πολλά χρήματα. Του έδωσε και μια θέση στο βασίλειο του. Και τότε αυτό το έθνος άρχισε να υπνωτίζεται, να γλυκαίνεται από τη δόξα και το χρήμα! Ο βασιλιάς του σκότους είχε πετύχει! Είχε υπνωτίσει το έθνος! Το είχε κάνει του χεριού του, το απομάκρυνε από τον πολιτισμό του, του άλλαξε τη γλώσσα του, το απομάκρυνε από τη θρησκεία του, το έκανε να παρακολουθεί μόνο ότι εκείνος ήθελε. Και ήρθε η ώρα να το εκδικηθεί. Αποφάσισε ο βασιλιάς ότι το έθνος αυτό έπρεπε να κάνει θυσίες για να παραμείνει στο σκοτεινό του βασίλειο. Οι θυσίες περιλάμβαναν το θάνατο ορισμένων πολιτών του έθνους, τη διαίρεση του σε μικρές ας πούμε περιφέρειες, την αποδοχή όλων των μνημονίων εκείνων που θα ήταν απαραίτητες για την παραμονή στο σκοτεινό βασίλειο. Για να πειστεί μάλιστα ο λαός για την οικονομική κρίση σχεδίασε διάφορα σενάρια χρεωκοπίας. Και τώρα το έθνος δέχεται να πεθάνει για να ζήσει σε αυτό το σκοτεινό περιβάλλον, γιατί αν βγει στο φως θα τυφλωθεί. Γιατί έχει χρόνια να μιλήσει στη γλώσσα του και δεν τη γνωρίζει. Το τέλος του παραμυθιού θα γραφτεί στο μέλλον, αλλά κάτι μου λέει πως θα είναι ευχάριστο! Και ξέρετε γιατί; Γιατί βιάστηκαν να εκδικηθούν το έθνος και υπάρχουν σε αυτό πολλοί που έχουν το φως μέσα τους και άλλοι που χρειάζονται απλά μια σπίθα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου