Ας ξεκινήσουμε με κάποιες παραδοχές. Το internet δεν μπορεί να το σταματήσει κανείς. Επίσης, την ανάγκη του ανθρώπου για έκφραση δεν μπορεί να σταματήσει κανείς. Τέλος, το internet προσφέρει ανωνυμία ( ο χρήστης είναι μια σταγόνα στον ωκεανό). Με βάση τα παραπάνω, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε γιατί τα blogs, είναι η μόδα της εποχής μας. Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησαν τα blogs.. Τα μάθαμε με το όνομα «ιστολόγια» και είχαν τη μορφή περισσότερο ενός προσωπικού ημερολογίου που ο συγγραφέας του αποτύπωνε την καθημερινή του ανάγκη για έκφραση. Πατώντας το πλήκτρο «δημοσίευση» όμως, τα γραφόμενα του μπορούσε ελεύθερα να τα διαβάσει ο οποιοσδήποτε και να σχολιάσει πάνω σε αυτά. Και με τον καιρό τα blogs έπαιρναν μια άλλη μορφή, που ίσως και μερικοί να την θεωρούν εξέλιξη τους. Άρχισαν να γράφονται σε αυτά θέματα της καθημερινότητας που απασχολούσαν το γενικότερο σύνολο της κοινωνίας μας. Αυτό ακριβώς θα μου πείτε ότι κάνουν και όσοι ασχολούνται με τη δημοσιογραφία. Που είναι λοιπόν το πρόβλημα και τον τελευταίο καιρό έχουν βγει μαχαίρια; Από τη μια οι δημοσιογράφοι και από την άλλη οι bloggers. Είστε ανώνυμοι δημαγωγοί λένε οι πρώτοι, είστε κατευθυνόμενα λαμόγια απαντάνε οι δεύτεροι. Στη δημοσιογραφία χρησιμοποιούν λέξεις όπως: ανεξάρτητος, αδέσμευτος, φιλαλήθης, αντικειμενικός.. Πως όμως μπορεί να είσαι αδέσμευτος όταν πχ. έχεις εργοδότη που έχει συγκεκριμένες πολιτικές πεποιθήσεις; Πως μπορείς να λες από την άλλη ότι είσαι αντικειμενικός αφού η αλήθεια δεν είναι ποτέ μονοδιάστατη έννοια; Το θέμα της ανωνυμίας δεν το θεωρώ πρόβλημα. Αντιθέτως μάλιστα πιστεύω πως η ανωνυμία βοηθάει το άτομο να εκφραστεί με λιγότερες ενοχές και φόβους, δίνοντας μια τονωτική ένεση στις ιδέες, στις απόψεις και στον τρόπο έκφρασης του. Θα παραφράσω τα λόγια του Κάρλ Μάρξ και θα πω: το blog είναι το όπιο του λαού. Μέσα από αυτό έχει μάθει να φωνάζει, να διεκδικεί, να βρίσκει ομοϊδεάτες και συμπαραστάτες στην τρελή καθημερινότητα του. Έχει εθιστεί στην ευκαιρία για βήμα και έκφραση, κάτι που του έχει στερήσει σε πολλές περιπτώσεις ο τρόπος λειτουργίας των ΜΜΕ. Το να προσπαθήσεις να βρεις πληροφορίες από τα blogs σήμερα είναι σα να προσπαθείς να πιεις νερό από πυροσβεστική μάνικα! Και αυτό κάτι μας λέει. Μήπως τελικά η καθημερινή μας ενημέρωση έχει περάσει στα δικά μας χέρια; Μήπως έχουμε γίνει όλοι πιο ενεργοί με το να γράφουμε και να σχολιάζουμε; Δε θέλω να χωρίσω σε δυο στρατόπεδα τους δημοσιογράφους και τους bloggers. Αντί να αντιμάχεται η μια παράταξη την άλλη, θα πρότεινα να ενώσουν τα δυνατά τους σημεία προς όφελος όλων μας. Δεν είναι ποτέ κακό το μαχαίρι. Κακός μπορεί να γίνει ο τρόπος που το χρησιμοποιείς. Το ίδιο πιστεύω ισχύει και με τα blogs. Και φαντάζομαι οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε αυτό το κείμενο, έχετε και από ένα..
αριστα σου βαζω για την αποψη σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα κανω μια ενσταση που αφορα τα blogs.
τα blogs εχουν συγκεκριμενα και ιδιαιτερα χαρακτηριστικα, ενα απο αυτα ειναι η ανωνυμια. Αν λοιπον καποιος διαχειριστης φιλοδοξει να ενημερωνει (το αναγνωστικο του κοινο) τοτε πρεπει ν' αφησει παραμερα το ζητημα της ανωνυμιας. Προσωπικα δε θα ηθελα ποτε να ενημερωνομαι απο καποιον ανωνυμο. Η ενημερωση απαιτει το θαρρος της υπογραφης ωστε να παιρνει ο καθενας την ευθυνη της ειδησης που μεταδιδει.
Προσωπικα στα 4+ χρονια μου ως blogger εχω ζησει ολες τις εκφανσεις του κλαδου και ειμαι μοναχα αισιοδοξος για το μελλον μας :[