Σαν σήμερα μια ακόμα μεγάλη μορφή της ανθρώπινης ιστορίας γεννήθηκε. Ταπεινά όπως έγραφαν οι γραφές σε μια ήρεμη πόλη της Ελλάδας, χωρίς τυμπανοκρουσίες (αλλά με πολύ κλάμα), γεννήθηκε ο Giopeto (Χειροκρότημα). Ένας υπέροχος άνθρωπος, μια μεγάλη ψυχή, που νοιαζόταν για τους φίλους του (ακόμα τη θυμάμαι τη μελανιά στο σχολείο κι ας λες ότι ήταν ατύχημα), ένας λαμπρός επιστήμονας που ποτέ δεν έβαλε το ΕΓΩ πάνω από το ΕΜΕΙΣ. Χρόνια πολλά φίλε Giopeto, να είσαι πάντα καλά! Σου στέλνω αυτή την τούρτα για να σβήσεις τα κεράκια (Στέλλα μη φωνάζεις)! Κλείνω γιατί δάκρυσα και σαν άντρας δεν είναι σωστό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου