Είναι ο πρωθυπουργός μας στον τρίτο όροφο του ξενοδοχείου και κατά τις 3 το πρωί αρχίζει να προβάρει το λόγο του. "Πρώτα ο πολίτης, λεφτά υπάρχουν, πράσινη ανάπτυξη..."
Ο από κάτω του, νευρικός όπως ήταν, γύρω στα 50 ανεβαίνει νευριασμένος, χτυπάει την πόρτα με μανία και πριν προλάβει να τον βρίσει του λέει ο Γιωργάκης: "φίλε συγγνώμη, το καταλαβαίνω ότι είναι αργά αλλά πρέπει να κάνω την τελευταία μου πρόβα γιατί αύριο έχω λόγο στο κοινοβούλιο"
Τι να κάνει και ο άνθρωπος, σου λέει μια νύχτα είναι, θα περάσει.
Το άλλο βράδυ, τα ίδια.
Ανεβαίνει νευριασμένος πάλι ο από κάτω του και του λέει τι θα γίνει ρε φίλε σήμερα δεν ήταν η ομιλία;
- Τους άρεσα και μου έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης. Συγγνώμη, το καταλαβαίνω ότι είναι αργά, αλλά πρέπει να κάνω την τελευταία μου πρόβα, για να μιλήσω στον πρόεδρο αυριο.
Τι να κάνει και πάλι ο άνθρωπος, σου λέει άλλη μια νύχτα είναι, θα περάσει.
Το επόμενο βράδυ όμως κατά τις 3 πάλι τα ίδια. "Πρώτα ο πολίτης, λεφτά υπάρχουν, πράσινη ανάπτυξη, οι Γερμανοί είναι φίλοι μας..."
Ο από κάτω πουθενά όμως. Σκέφτεται ο Γιώργος, ρε λες να έπαθε κανένα καρδιακό επεισόδιο και να τα τίναξε αυτός να το έχω και βάρος στη συνείδησή μου; Να πάω να ρίξω μια ματιά. Πάει κάτω, βρίσκει την πόρτα ανοιχτή. Μπαίνει μέσα, προχωράει και τον βρίσκει στο μπάνιο να την έχει βγάλει έξω και να την παίζει. Του κάνει:
-Μα καλά, κ@ύλες έχεις ξημερώματα; και του απαντάει:
-Ασε με ρε φίλε, κάνω την τελευταία μου πρόβα γιατί αύριο θα σε γ@μήσω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου