Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος. Στην πόλη της Λαμίας στην κεντρική Ελλάδα, κατασκευάζονται σύγχρονα κτίρια με υπόγεια πάρκινγκ, με σύγχρονα πολιτιστικά κέντρα, κτίρια ενεργειακά ανεξάρτητα, νέοι αυτοκινητόδρομοι, ποδηλατόδρομοι. Αλλά ο τόπος αυτός ίσως στο βωμό της σύγχρονης ανάπτυξης να ξεχνά την ιστορία του. Κτίρια όπως η κεντρική αγορά που έστεκε στο κέντρο της πόλης από τις αρχές του αιώνα κατεδαφίστηκε, ώστε τη θέση της να πάρει ένα σύγχρονο κτίριο με υπόγεια πάρκινγκ και πλατεία. Άλλος ένας τέτοιος χώρος είναι οι μύλοι του Μουζέλη στο λόφο του Αγ. Λουκά. Μια καινούρια κίνηση πολιτών που έχει δημιουργηθεί πρόσφατα στην πόλη, η Πρωτοβουλία ενεργών πολιτών Λαμίας μας ενημερώνουν για την ιστορία αυτού του χώρου:"Στις περισσότερες επαρχιακές πόλεις υπήρχαν «καπνομάγαζα», «μεταξουργεία», «υφαντουργεία», που η παρουσία τους σηματοδοτεί στην εποχή μας την πρώτη βιομηχανική απόπειρα στην Ελλάδα. Σήμερα όλες σχεδόν οι πόλεις έχουν αξιοποιήσει αυτά τα κτίρια και τα λειτουργούν είτε ως πολιτιστικά κέντρα, είτε ακόμα και ως δημοτικά καταστήματα.
Στη Λαμία, αφού καταστράφηκαν καλντερίμια και σκάλες, αφού κατεδαφίστηκαν τα περισσότερα διατηρητέα και η Δημοτική Αγορά, τα κτίρια στους Μύλους του Μουζέλη είναι ακόμα όρθια για να μας θυμίζουν κάτι από το παρελθόν της πόλης.
Οι Μύλοι του Μουζέλη ή Κρόκου είναι ένα συγκρότημα κτιρίων, ένα ενδιαφέρον δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, «αυτόπτης» μάρτυρας της ακμής της Λαμίας. Οι Μύλοι, ή «Μύλια», είναι συνδεδεμένοι με την μνήμη της πόλης όταν βρισκόταν σε οικονομικοπολιτιστική ακμή. Ιδρύθηκαν το 1936 από τον Κωνσταντίνο Κρόκο και τον Παναγιώτη Μουζέλη και απασχολούσαν περίπου 500 άτομα μέρα-νύχτα. Τα προϊόντα που παρήγαγαν οι νερόμυλοι ήταν: άλευρα, ρύζι, βαμβάκι και τα υποπροϊόντα τους. Επίσης παρήγαγαν κάθε είδους σπορέλαια και επεξεργάζονταν καπνά από την Ξάνθη, τα οποία εξήγαγαν στην Αμερική και την Αίγυπτο.
Αυτά τα κτίρια και οι χώροι διατηρούν μια εικόνα εκείνης της εποχής, αλλά πάνω απ´ όλα καταγράφουν το “βιομηχανικό ασυνείδητο” των ελληνικών πόλεων, που δεν έγινε ποτέ συνείδηση. Σήμερα βρίσκονται σε σχετική εγκατάλειψη και προκαλούν στον επισκέπτη συναισθήματα περιέργειας, μυστηρίου, μελαγχολίας, ακόμη και οίκτου .
Η μεγάλη απορία μας είναι: δεν μας ενδιαφέρει να διασώσουμε την Πολιτιστική μας κληρονομιά; Πότε τελικά θα προσπαθήσει αυτή η πόλη να προστατέψει και να αναδείξει την ιστορία της; Είναι τόσο επουσιώδες το ζήτημα της ιστορικής συνέχειας της πόλης μας;Μήπως τελικά η Λαμία εγκαταλείφτηκε στα σχέδια και τις αποφάσεις των τεχνοκρατών που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τις κατασκευές δημιουργώντας μια άχαρη τσιμεντούπολη και αδιαφορούν για την συντήρηση των Πολιτιστικών Μνημείων που απαιτεί μια πιο λεπτή προσέγγιση;
Καλούμε τη Δημοτική Αρχή να μας ενημερώσει σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί για την αξιοποίηση αυτών των κτιρίων.
Μπορούμε ακόμη να κάνουμε κάτι!Ας μην αφήσουμε το παρελθόν να σβήσει….
Πληροφορίες: Γρίβα Έφη, Μέλος Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας"
Στη Λαμία, αφού καταστράφηκαν καλντερίμια και σκάλες, αφού κατεδαφίστηκαν τα περισσότερα διατηρητέα και η Δημοτική Αγορά, τα κτίρια στους Μύλους του Μουζέλη είναι ακόμα όρθια για να μας θυμίζουν κάτι από το παρελθόν της πόλης.
Οι Μύλοι του Μουζέλη ή Κρόκου είναι ένα συγκρότημα κτιρίων, ένα ενδιαφέρον δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, «αυτόπτης» μάρτυρας της ακμής της Λαμίας. Οι Μύλοι, ή «Μύλια», είναι συνδεδεμένοι με την μνήμη της πόλης όταν βρισκόταν σε οικονομικοπολιτιστική ακμή. Ιδρύθηκαν το 1936 από τον Κωνσταντίνο Κρόκο και τον Παναγιώτη Μουζέλη και απασχολούσαν περίπου 500 άτομα μέρα-νύχτα. Τα προϊόντα που παρήγαγαν οι νερόμυλοι ήταν: άλευρα, ρύζι, βαμβάκι και τα υποπροϊόντα τους. Επίσης παρήγαγαν κάθε είδους σπορέλαια και επεξεργάζονταν καπνά από την Ξάνθη, τα οποία εξήγαγαν στην Αμερική και την Αίγυπτο.
Αυτά τα κτίρια και οι χώροι διατηρούν μια εικόνα εκείνης της εποχής, αλλά πάνω απ´ όλα καταγράφουν το “βιομηχανικό ασυνείδητο” των ελληνικών πόλεων, που δεν έγινε ποτέ συνείδηση. Σήμερα βρίσκονται σε σχετική εγκατάλειψη και προκαλούν στον επισκέπτη συναισθήματα περιέργειας, μυστηρίου, μελαγχολίας, ακόμη και οίκτου .
Η μεγάλη απορία μας είναι: δεν μας ενδιαφέρει να διασώσουμε την Πολιτιστική μας κληρονομιά; Πότε τελικά θα προσπαθήσει αυτή η πόλη να προστατέψει και να αναδείξει την ιστορία της; Είναι τόσο επουσιώδες το ζήτημα της ιστορικής συνέχειας της πόλης μας;Μήπως τελικά η Λαμία εγκαταλείφτηκε στα σχέδια και τις αποφάσεις των τεχνοκρατών που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τις κατασκευές δημιουργώντας μια άχαρη τσιμεντούπολη και αδιαφορούν για την συντήρηση των Πολιτιστικών Μνημείων που απαιτεί μια πιο λεπτή προσέγγιση;
Καλούμε τη Δημοτική Αρχή να μας ενημερώσει σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί για την αξιοποίηση αυτών των κτιρίων.
Μπορούμε ακόμη να κάνουμε κάτι!Ας μην αφήσουμε το παρελθόν να σβήσει….
Πληροφορίες: Γρίβα Έφη, Μέλος Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας"
Αξίζει βέβαια να σημειώσουμε ότι στο νέο πολεοδομικό σχέδιο της πόλης, που ψηφίστηκε πρόσφατα υπάρχει ιδιαίτερη μνεία στο συγκεκριμένο χώρο και αναφέρεται χαρακτηριστικά η δημιουργία χώρου τέχνης. Ας το ελπίσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου