Η κοινωνία των εκπλήξεων

Γειά και χαρά. Κάθε μέρα που περνάει μαθαίνουμε και κάτι καινούργιο. Σαν άλλος Κολόμβος ανακαλύπτουμε και μια μικρή Αμερική, που αλλάζει για λίγο την καθημερινότητα μας. Και τα τελευταία χρόνια αυτό γίνεται ολοένα και πιο συχνά. Δεν ξέρω αν φταίνε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το internet ή η γενικότερη τάση των καιρών μας. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως κάθε φορά που μαθαίνει κάτι η κοινωνία μας, πέφτει απο τα σύννεφα! Ξαφνιάζεται, ενώ στην πραγματικότητα μαθαίνει αυτό που σιγοψιθυρίζει και κουτσομπολεύει πίσω απο τις πλάτες των άλλων. Σα να έχει στήσει αυτί στο φωταγωγό της πολυκατοικίας και να καταγράφει τα μυστικά των γειτόνων. Γεμάτη η ατζέντα της ελληνικής κοινωνίας απο νέα που συγκλονίζουν: πολιτικά, καλλιτεχνικά, οικονομικά, κοινωνικά σκάνδαλα στην ημερήσια διάταξη και ακροατές όλοι οι Έλληνες πολίτες που γεμίζουν έκπληξη! Μας εκπλήσσει το αυτονόητο.. Ή είναι η έκπληξη αναπόσπαστο μέρος ενός καθωσπρεπισμού και μιας ξύλινης σοβαροφάνειας; Μήπως πίσω απο αυτό κρύβεται η ζήλεια που δεν ήμασταν εμείς οι πρωταγωνιστές; Φθονούμε μέσα απο την έκπληξη μας εκείνους που είχαν την ευκαιρία να κλέψουν χρήματα, να αναδειχτούν κοινωνικά με αθέμιτους τρόπους, να κάνουν μια κοινωνία να ξεχάσει τα προβλήματα της και να ασχοληθεί για λίγο μαζί τους. Και στο τέλος κατακρίνουμε και αποδοκιμάζουμε συμπεριφορές και καταστάσεις. Όσο και αν παριστάνουμε τους προοδευτικούς πολίτες του 21ου αιώνα, κατά βάθος αρνούμαστε πεισματικά να παραδεχτούμε την επιθυμία μας για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Το μόνο που δε μας κάνει έκπληξη πια είναι η ακατανίκητη ικανότητα μας να αδιαφορούμε για τα δικά μας προβλήματα, τις δικές μας συμπεριφορές. Η καμήλα, λένε στο χωριό μου, δεν βλέπει τη δική της καμπούρα αλλά τις καμπούρες των άλλων. Αλλά έτσι θα έχουν τα πράγματα..στην κοινωνία των εκπλήξεων!