Πάσχα, η εβραϊκή γιορτή που μετατράπηκε στη μεγαλύτερη γιορτή των χριστιανών

Η μεγαλύτερη γιορτή του ιουδαϊσμού (peshah=διάβαση), η οποία καθιερώθηκε για να εορτάζεται η ανάμνηση της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο μετατράπηκε στην μεγαλύτερη γιορτή των Χριστιανών. Το εβραϊκό Πάσχα εορτάζονταν στις 14 του μήνα Νασάν και περιλάμβανε δύο μέρη: το πρώτο ήταν η θυσία του αμνού από κάθε οικογένεια, ενώ το δεύτερο περιλάμβανε την εορτή των άζυμων, όπου κατά την εβδομάδα αυτή έτρωγαν άζυμο άρτο. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Ιησούς χριστός κατά τη διάρκεια του Μυστικού δείπνου γιόρταζε το Πάσχα. Το Χριστιανικό Πάσχα συνδέθηκε με το ιουδαϊκό με το πέρασμα αυτή τη φορά να αποτελεί η νέα Βασιλεία των Ουρανών και ο αμνός να είναι ο ίδιος ο Ιησούς με τη σταύρωση του. Η σχέση αυτή μεταξύ ιουδαϊκού και χριστιανικού Πάσχα δημιούργησε προβλήματα στις πρώτες κοινωνίες χριστιανών καθώς υπήρξαν διαφωνίες για το χρόνο εορτασμού του Πάσχα. Άλλοι πιστεύανε πως θα έπρεπε να γιορτάζεται μαζί με το εβραϊκό και άλλοι όχι. Τη λύση έδωσε η Α' Οικουμενική Σύνοδος η οποία επέβαλλε τον εορτασμό του Πάσχα την Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας. Όλα αυτά καθορίστηκαν με βάση το Ιουλιανό ημερολόγιο. Ωστόσο λόγω των ατελειών του συγκεκριμένου ημερολογίου παρατηρήθηκε υστέρηση 13 ημερών. Η Δύση λοιπόν αποφάσισε να ακολουθήσει το Γρηγοριανό ημερολόγιο με αποτέλεσμα ο εορτασμός του Πάσχα να διαφέρει σχεδόν πάντα μεταξύ Καθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας, αφού η Ορθόδοξη συνεχίζει να υπολογίζει το Πάσχα με βάση την πανσέληνο μετά τις 20 Μαρτίου (ημερομηνία που διατηρήθηκε από το Ιουλιανό ημερολόγιο).