Πάσχα ήταν και πέρασε..

Γειά και χαρά. Χριστός ανέστη με την ευκαιρία! Με τα πολλά και τα λίγα, πέρασε και αυτό το Πάσχα. Μας ήρθε και νωρίς. Με τον κουραμπιέ των Χριστουγέννων στο στόμα μας βρήκε. Μας βρήκε επίσης με μια οικονομική κατάσταση λίγο σφιχτή, σαν τα αβγά που βάψαμε κόκκινα. Το πρόγραμμα είχε τα πάντα και τα καθιερωμένα: εξορμήσεις στο χωριό, εξορμήσεις στις κρεαταγορές, εξορμήσεις στις ταβέρνες, κλπ.. Τα έθιμα τα τηρήσαμε, νηστεία κάναμε (που λέει ο λόγος), φιληθήκαμε - αγκαλιαστήκαμε στην ανάσταση (αυτό που πας εκκλησία 23:50 με 00:10), ήπιαμε (να ξεχάσουμε), τσουγκρίσαμε αβγά, είδαμε συγγενείς που ούτε ξέραμε ότι είχαμε, και άλλα πολλά με σύμμαχο τον καλό καιρό. Απο Τρίτη, πάλι στη ρουτίνα αρκετοί απο μας. Με τη χοληστερίνη και το ζάχαρο ανεβασμένα και τη διάθεση πεσμένη θα ξεκινήσουν όλοι να πηγαίνουν στις δουλειές τους. Στον καθένα μας κάτι έμεινε και απο αυτό το Πάσχα, όπου και αν το πέρασε, όποια παρέα και αν είχε. Πόλη ή χωριό, οικογενειακά ή με φίλους, στο σπίτι ή στο στρατόπεδο (θυμάμαι τα δικά μου κάποτε), όλα ξεκίνησαν και τελείωσαν με ευχές και χαμόγελα. Το χρειαζόμασταν πιστεύω. Ένα διάλειμμα απο όλα αυτά που σκοτίζουν τον Έλληνα και τη χώρα του τους τελευταίους μήνες. Και του δόθηκε η ευκαιρία λόγω των ημερών να ξεχάσει τα προβλήματα του χορεύοντας τσάμικα και καλαματιανά, δείχνοντας την τέχνη του στο σούβλισμα και το ψήσιμο, σατιρίζοντας την καθημερινότητα με συγγενείς και φίλους.. Σα να βγήκε στην επιφάνεια μετά απο ένα μεγάλο μακροβούτι! Έτσι είναι και το χρειαζόμασταν όλοι. Απο δω και πέρα, ο δρόμος πια ανοίγεται διάπλατος για το καλοκαίρι! Τα βλέμματα όλα εκεί! Ξεκινάνε οι δίαιτες για να φύγουν κιλά και αμαρτίες. Εξάλλου το καλοκαίρι έχει τις δικές του απαιτήσεις. Θέλει να το ζήσουμε και αυτό ως το τέλος. Μας τάζει τις δικές του υποσχέσεις. Γι αυτό σας λέω, καλά ότι ζήσαμε, όμως..Πάσχα ήταν και πέρασε!