Τελικά ποιός είναι ο Έλληνας;

Γειά και χαρά.
Το παρακάτω κείμενο το έστειλε ο φίλος
Νίκος και έχει αρκετό ενδιαφέρον.
Καλή ανάγνωση λοιπόν..

Ποιοι είμαστε τελικά;
Μεταξύ μας τώρα, είμαστε λαός που δεν κουμαντάρεται εύκολα. Ακόμα και εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε, αν όχι πάντα, το εκρηκτικό ταμπεραμέντο μας.

Εμείς οι Έλληνες (και όχι οι γνωστοί μούφα Έλληνες), έχουμε κάτι στο αίμα μας, στην νοοτροπία μας που μας κάνει να διαλύουμε και να φτιάχνουμε πράγματα. Η κατάσταση που βρισκόμαστε, για την οποία.. ευθύνονται και οι πολιτικοί αλλά και ο λαός, δεν είναι καινούρια είναι γνωστή εδώ και...5000 χρόνια! Τι εννοούμε; Για να δούμε κάποιους σταθμούς-γεγονότα στην ελληνική ιστορία που φωνάζουν από μακριά, για το πόσο περίεργοι είμαστε ως έθνος και ως λαός, που δεν αντέχουμε ούτε τους εαυτούς μας...

492 π.Χ - 476 π.Χ: Όλες οι ελληνικές πόλεις-κράτη ενωμένες, με τους θεσμούς και τα ιερά, αντιμετωπίζουν την Περσική Αυτοκρατορία και γράφουν θρυλικές σελίδες, διαλύοντας τις πολυάριθμες στρατιές του Δαρείου και του Ξέρξη, αποδεικνύοντας ότι όταν ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ κανένας δεν μας φοβίζει.

467 π.Χ. - 429 π.Χ.: Η Αθήνα του Περικλή γίνεται το κέντρο της Μεσογείου, η αθηναϊκή Δημοκρατία (;) εδραιώνεται, και στην ανθρωπότητα χαρίζεται δώρο ο Παρθενώνας και ο ελληνικός κλασικός πολιτισμός θεμελιώνεται στην ανατολική Μεσόγειο, αποδεικνύοντας έτσι ότι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΙΛΟΠΑΤΡΕΙΣ, ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ και ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ μπορούν να οδηγήσουν τους Έλληνες σε δόξες.

430 π.Χ - 404 π.Χ.: Πελοποννησιακός πόλεμος. Τι να πει κανείς... Οι Σπαρτιάτες δεν ανέχονται την Αθηναϊκή ηγεμονία και για 30 χρόνια Αθήνα - Σπάρτη σβήνουν ότι έκαναν ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής και ο Λεωνίδας. Εκρηκτικό ταμπεραμέντο, ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΝ τους ίδιους τους εαυτούς. 15 χρόνια μετά τη λήξη, σειρά έχουν οι Θηβαίοι που θέλουν και αυτοί κομμάτι από την πίτα της ... εξουσίας.

338 π.Χ.: Μάχη της Χαιρώνειας. Κάποιος πρέπει να ΒΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ, κάποιος πρέπει να τους τονώσει το αίσθημα, την φιλοπατρεία, τον εθνικό σκοπό που χρόνια επιζητούσαν αλλά δεν το έβρισκαν. Ο Φίλιππος ο Β΄ της Μακεδονίας διαλύει Αθηναίους, Θηβαίους και Κορίνθιους στη Χαιρώνεια και στο συνέδριο της Κορίνθου αναγνωρίζεται ως ο πρώτος "βασιλευς-στρατηγός" των Ελλήνων και με ένα κατά-κάποιον-τρόπο σύνθημα "Ή ενωμένοι ή διαλυμένοι" σχεδιάζουν να γράψουν ιστορία..

336 π.Χ. - 280 π.Χ.: Ελληνιστική εποχή. Ο Μέγας Αλέξανδρος διέλυσε την Περσική Αυτοκρατορία, έφτασε μέχρι τον Ινδό, στο Πακιστάν και στις Δυτικές Ινδίες και μαζί του έφτασε ο Ελληνικός πολιτισμός, τα γράμματα, η σκέψη, η τέχνη, το πνεύμα. Αν και μετά το θάνατό του οι Διάδοχοι χώρισαν με μάχες, ΚΛΑΣΣΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ, την πρώτη Ελληνική Αυτοκρατορία στα 4, ο Ελληνισμός κυριάρχησε στην Ανατολή για περισσότερο από 200 χρόνια και άνοιξε το δρόμο στην εδραίωση του ... Χριστιανισμού.

27 Δεκεμβρίου 537 μ.Χ.: Ο Χριστιανισμός συνάντησε τον ελληνισμό και μαζί έδωσαν στην ανθρωπότητα και τον χριστιανικό κόσμο την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη. Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ θριαμβεύει στους αιώνες και η νέα θρησκεία θα γίνει το αναπόσπατο κομμάτι του Έλληνα-Βυζαντινού στους αιώνες που θα ακολουθήσουν. Όπως είναι δηλαδή ένα νόμισμα...

1014 μ.Χ: Ο Βασίλειος ο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος φτάνει την Βυζαντινή αυτοκρατορία στο απόγειο της δόξας της. Η ΔΥΝΑΜΗ, η ΘΕΛΗΣΗ, η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ και η ΕΥΣΤΡΟΦΙΑ ενός ηγέτη, γίνονται γνώμονες, κανόνες για το πως πρέπει να γεννιούνται πρότυπα και να μεταδίδεται στο λαό ελπίδα, πραγματική. 200 περίπου χρόνια πριν η αυτοκρατορία κλονίστηκε από τη διχόνια (και πάλι ...), χωρίστηκε σε εικονομάχους και εικονολάτρες, αλλά η πίστη σώζει τους Βυζαντινούς-Έλληνες.

1453 μ.Χ.: 50 χρόνια πριν την άλωση οι Έλληνες χωρίζονται και πάλι. Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ και η ΑΠΛΗΣΤΙΑ κάνουν την εμφάνιση τους, οι Έλληνες-Βυζαντινοί χωρίζονται σε ενωτικούς και μη, οι αυτοκράτορες βυθίζονται ολόενα και πιο μέσα στην ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ και τα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, και το 1453 η Κωνσταντινούπολη πέφτει στους Τούρκους και ξεκινά η 400 ετών σκλαβιά ...

1821-1831: Οι Έλληνες ξυπνάνε, το ΗΡΩΙΚΟ παρελθόν, η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ των προγόνων -οι "πέτρες" της Ακρόπολης, όπως τις είπε ο Μακρυγιάννης- και η ΠΙΣΤΗ στη θρησκεία, τους οδήγησαν στην απελευθέρωση και μέσα σε 5 χρόνια, η Πελοπόννησος καθαρίστηκε από κάθε τουρκικό στοιχείο. Αυτό όμως δεν έφτασε, και οι Ελληνάρες ΦΥΛΑΚΙΖΟΥΝ τον Κολοκοτρώνη και τον Ανδρούτσο, με την δικαιολογία του εθνικού κινδύνου, η επανάσταση κινδυνεύει και ... την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ την σκαπουλάρει και φτάνει στο πρωτόκολλο του Λονδίνου στο 1830, με το οποίο η Ελλαδίτσα τότε αναγνωρίζεται ως το πρώτο ΕΘΝΙΚΟ ανεξάρτητο ΚΡΑΤΟΣ με ... Γερμανό βασιλιά (από τότε κρατάει αυτή κολώνια...)! Βλέπετε ο Καποδίστριας τους εμπόδιζε και τον καθάρισαν για ... άγνωστους ακόμα λόγους. Μέσα σε 10 χρόνια ο Έλληνας έκανε την Ευρώπη να μιλάει για τον ΗΡΩΙΣΜΟ, για τη ΘΥΣΙΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των Ελλήνων, αλλά και για την πρωτοφανή (;) "ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ" και ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ...

Στα επόμενα 125 χρόνια που θα ακολουθήσουν οι Έλληνες θα γράψουν λαμπρές και μαύρες σελίδες επαληθεύοντας την ιδιαίτερη φύση τους. Στα 1893 ο Τρικούπης θα φωνάξει "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" και θα οδηγηθεί στον Ατυχή Πόλεμο του 1897 και η Ελλάδα θα διασυρθεί διεθνώς. Ούτε ο Μακεδονικός Αγώνας συγκίνησε την Ευρώπη, μέχρι το κίνημα στο Γουδί του 1909, όπου ο ελληνικός στρατός καθαιρεί τα τότε ξένα "λαμόγια", ανασυγκροτείται και κάτω από το βλέμμα του Βενιζέλου οδηγείται στους ΕΝΔΟΞΟΥΣ Βαλκανικούς πολέμους του 1912 και 1913 με την Ελλάδα να τριπλασιάζεται και να μεγαλώνει με την απελεύθερωση της Μακεδονίας, της Ηπείρου και των νησιών του Αιγαίου. Στα καπάκια οδηγείται στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ταυτόχρονα στον ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΧΑΣΜΟ.

ΚΕΡΔΙΖΕΙ και ΧΑΝΕΙ μέσα σε μια 5ετία τη Σμύρνη και την Ανατολική Θράκη και ΔΙΚΑΖΕΙ ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΝ τους αξιωματικούς που ήταν (;) υπεύθυνοι για την Μικρασιατική καταστροφή. Ο Έλληνας διώχνει τον Βασιλιά, φέρνει τον Βενιζέλο, ξαναφέρνει τον βασιλιά μετά τον θανατό του και καταλήγει στην δικτατορία της 4ης Αυγούστου του 1936 του Μεταξά.

Ο Μεταξάς, διορατικός, βλέπει τον κίνδυνο να έρχεται και οχυρώνει την Ελλάδα σε Σέρρες, Δράμα και Κομοτηνή με τα οχυρά και καταλήγει στο "Alors, c'est la guerre (λοιπόν, αυτό είναι πόλεμος)", στο ΟΧΙ των Ελλήνων. Από την 28η Οκτωβρίου του 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου του 1941, ο κόσμος όλος ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ στην ΑΝΔΡΕΙΑ, στο ΠΕΙΣΜΑ, στον ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ, στον ΗΡΩΙΣΜΟ και στην αγάπη για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Έλληνα, και γίνεται πραγματικά ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου... για λίγο όμως, αφού μετά την απελευθέρωση του '44 κάνει έναν πόλεμο, έναν "εμφύλιο" ο οποίος είχε σα σκοπό την ΛΕΗΛΑΣΙΑ των φρονημάτων του Έλληνα και γινόμαστε ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ. Στα επόμενα 50 χρόνια η πορεία του Έλληνα είναι κάπως γνωστή...

Τελικά, είμαστε ένας περίεργος λαός. Δε μπαίνουμε σε καλούπια και όπως δείχνει η ίδια η ιστορία, ουδέποτε σηκώσαμε μύγα στο σπαθί μας. Το γεγονός που οδηγηθήκαμε σε αυτήν την κρίση που περνάμε, αυτήν την οικονομική κατάντια δεν είναι τυχαίο. Έχουμε μάθει να επιβιώνουμε και στα εύκολα αλλά ακόμα και πιο πολύ και στα δύσκολα. Αυτοί είμαστε, λίγο αψυχολόγητοι αλλά κατα βάθος, ήρωες σε καθημερινές αντιξοότητες. Το θέμα όμως είναι ότι ο Έλληνας, ο ελληνικός λαός αυτή τη στιγμή δε χρειάζεται, τους πολιτικούς για να ξυπνήσει. Μπορεί να ξυπνήσει μόνος του και τότε... αλίμονο σε μερικούς-μερικούς...