Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Σαν τα κοτόπουλα!

Πιάσαν οι κατάρες και την άρπαξα και γω.. Κρυολόγημα! (όχι μαμά και μπαμπά, δεν πεθαίνω) Δεν παραπονιέμαι όμως, φαντάζομαι πως χιλιάδες σαν και μένα φυσάνε τη μύτη τους ρυθμικά, έχουν κάνει τα χαρτομάντιλα προέκταση του χεριού τους, καταπίνουν τις halls σαν τα στραγάλια και γενικότερα έχουν ένα κεφάλι βαρύ σαν πεπόνι. Μα δεν καταλαβαίνω πως κόλλησα!! Αφού και σωστά τρέφομαι (εσύ Γιάννη ξέρεις), και καλά ντύνομαι (ο μάγκας με τα κοντομάνικα χειμώνα καιρό), η ατμόσφαιρα είναι μια χαρά καθαρή (τι σκατά μας ψεκάζουν από ψηλά;;), και γενικότερα μια υγιεινή ζωή χωρίς άγχος (εδώ γελάμε όλοι).. Ματιασμένο είσαι, θα έλεγε η γιαγιά μου! επιδημία ρε παιδί μου πάντως, σαν τα κοτόπουλα έχουν πέσει οι περισσότεροι. Χτες βραδιάτικα έτρεχα να βρω φαρμακείο για κάτι χάπια για τη μύτη, σχεδόν στο Πήλιο ανέβηκα να βρω αυτό που ήταν ανοιχτό! (ναι, Βόλο μένω).. Κουράγιο σε όλους όσους υποφέρουν αυτή την εποχή. Πείτε και στους γύρω σας να μη σας ζαλίζουν και πολύ, γιατί θα αρχίσετε θα φτερνίζεστε πάνω τους..άντε υπομονή, την υγειά μας να έχουμε και το κρυολόγημα θα περάσει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου