Ο μύθος της Αργοναυτικής Εκστρατείας είναι σε όλους τους Έλληνες γνωστός (αν και με το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας αυτό μάλλον αποτελεί υπερβολή). Με λίγα λόγια μία ομάδα Ελλήνων ηρώων, με αρχηγό τον Ιάσονα, νόμιμο κληρονόμο του θρόνου της Ιωλκού (μια πόλη κοντά στο σημερινό Βόλο), ταξιδεύει με ένα πλοίο, ονόματι Αργώ, στην μακρινή Κολχίδα (σημερινή Γεωργία). Σκοπός αυτού του μακρόχρονου και επικίνδυνου ταξιδιού, είναι να βρουν και να αρπάξουν το Χρυσόμαλλο δέρας, δηλαδή την ολόχρυση προβιά ενός κριαριού, και να επιστρέψουν, προκειμένου ο Πελίας, ο σφετεριστής του θρόνου της Ιωλκού, να παραδώσει την εξουσία στον Ιάσονα
Πίσω όμως από κάθε μύθο συνήθως κρύβονται ψήγματα αλήθειας. Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει μια πολύ διαδεδομένη ερμηνεία για τον πραγματικό σκοπό της εκστρατείας. Πιστεύεται ότι οι κάτοικοι της Κολχίδας χρησιμοποιούσαν προβιές ζώων για να συλλέξουν κομμάτια και σκόνη χρυσού, που υπήρχε στον κοντινό ποταμό. Τα κομμάτια χρυσού εγκλωβίζονταν στο τρίχωμα κι εν συνεχεία το άφηναν στον ήλιο να στεγνώσει, με αποτέλεσμα να λάμπει στο φως του. Μετά απομάκρυναν το χρυσό. Την τεχνική αυτή ουσιαστικά ήθελαν να μάθουν οι Έλληνες της εποχής και γι' αυτό έκαναν το συγκεκριμένο ταξίδι, το οποίο λόγο επικινδυνότητας πέρασε με τα χρόνια στη σφαίρα του μύθου. Υπάρχουν κι άλλες ερμηνείες που έχουν κάνει την εμφάνισή τους κατά καιρούς. Πιθανότατα δε θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια αλλά ίσως είναι και καλύτερα έτσι. Μόνο με τα παραμύθια και τους μύθους μπορούμε πραγματικά να ταξιδέψουμε με τη φαντασία μας και να ξεφύγουμε από την στεγνή πραγματικότητα. Ειδικά στις εποχές που ζούμε το έχουμε ανάγκη πιο πολύ από ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου