Greek lover (του χρήματος)

Γειά κα χαρά. Και καλό μήνα! Η απορία μου: Τι είναι τελικά η Ελλάδα; Είναι ένας δεινόσαυρος, αργοκίνητος (βλ.γραφειοκρατία) και πάντα πεινασμένος για χρήμα (ξένο και εγχώριο); Τις τελευταίες μέρες ο ξένος τύπος παρουσιάζει τη χώρα μας σαν το κακό παιδί της ΕΕ που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ζητάει χαρτζιλίκι και όταν του ζητάνε εξηγήσεις, εκείνο απαντάει με ύφος: τώρα που με κάνατε, θα με πληρώσετε. Η αλήθεια είναι θα πουν μερικοί πως η γενικευμένη επίθεση στη χώρα μας είναι μέσα στα πλαίσια μυστικών συνωμοσιών και κερδοσκοπικών συμφερόντων. Μεταξύ μας, είμαστε και μεις λαμόγια! Είναι σα να πάμε στο εστιατόριο, παραγγέλνουμε ότι έχει ο κατάλογος και όταν μας φέρνουν το λογαριασμό, τότε αρχίζουμε το κήρυγμα πως τα φαγητά ήταν λιπαρά και ανθυγιείνα. Καταλαβαίνετε που το πάω. Το καλό της όλης υπόθεσης είναι πως ξεχάσαμε τα δικά μας. Ούτε για αύξηση των τιμών των καυσίμων ξανακούσαμε, ούτε για αποδείξεις, φόρους και συνταξιοδοτικά θέματα. Το μόνο που ακούμε είναι πως οι κακοί Γερμανοί, Γάλλοι και Άγγλοι, πετάνε μπηχτές για τη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό. Εντάξει, τον γεννήσαμε και το ξέρει όλος ο πλανήτης. Αυτό που ξέρει επίσης είναι πως η χώρα διατίθεται για χρηματικές ατασθαλίες, διαφθορά, κλπ και όλα αυτά σε πολύ προσιτές τιμές (βλ. SIEMENS). Ειλικρινά, αυτό που έγραψε στο εξώφυλλο του το γερμανικό Focus, φαντάζομαι πως ήταν αυτό που ψιθύριζαν οι Ευρωπαίοι κάθε φορά που διάβαζαν τα μαγειρεμένα νούμερα μας (ΙΕΚ Μαγειρικής με κατεύθυνση τις δημόσιες λογιστικές καταστάσεις). Μπερδεμένα τα πράγματα και οι σχέσεις με τους Ευρωπαίους φίλους μας. Λέτε το καλοκαίρι τα νησιά μας να είναι άδεια; Όπως και να έχει παιδία η ιστορία και προπαντός η συνέχεια της, το σίγουρο είναι πως η συμπεριφορά μας προς τα έξω αρχίζει και απασχολεί και σίγουρα όχι με κολακευτικά σχόλια. Σα να κάνεις party στο διαμέρισμα της πολυκατοικίας σου και να ενοχλείς τους γείτονες. Και επιπλέον: να μην τους έχεις καλέσει(βασικά, αυτοί σου το πληρώσανε!)